نگارشهای نگار
کنار کسی بمان که چشمهایش تو را چون کتاب ناب ورق زده کلام به کلام بخواند کسی که با آواز تو ساز شود و آنگاه تو عاشقی را آغاز کنی.... سخت ترین دو راهی. دو راهی بین فراموش کردن و انتظار است. گاهی کامل فراموش میکنی و بعد میبینی که باید منتظر میماندی.. و گاهی آنقدر منتظر میمانی تا وقتی که میفهمی زودتر از این ها باید فراموش میکردی. گاه دلتنگ میشوم. دلتنگتر از همه دلتنگیها ! گوشه ای میشینم و میشمارم صدای شکستن را ! نمیدانم من کدامین امید را نا امید کردم و کدامین خواهش را نشنیدم و به کدام دلتنگی خندیدم که چنین دلتنگم؟؟ لبخند بزن.... بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا... و بدان که همین دنیا روزی آنقدر شرمنده می شود که به جای پاسخ به لبخند هایت با تمام سازهایت می سازد..... باور کن !! من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بیفتد بر من... من خودم بودم و دک حس غریب که به صد عشق می ارزید... من دنبال نگاهی بودم که مرا از پس آن سادگیم میفهمید... و خدا میداند سادگی از ته دلبستگیم پیدا بود...
| Design By : Mihantheme |
