دیگر نه اشکهایم را خواهی دید....

نه التماسهایم را...

و نه احساسات این دل لعنتی را...

به جای آن احساسی که کشتی...

درختی از غرور کاشتم....

نوشته شده در سه شنبه 91/7/25ساعت 2:43 عصر توسط نگار نجفی نظرات () |