کوله بارت بر بند!

شاید این چند سحر فرصت آخر باشد!

که به مقصد برسیم

بشناسیم خدا

و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم.

میشود آسان رفت.

میشود کاری کرد که رضا باشد او.

ای سبک بال

در این راه شگرف

در دعای سحرت

در مناجات خدایی شدنت

هرگز از یاد مبر

من جا مانده بسی محتاجم.....

 

نوشته شده در جمعه 91/7/28ساعت 9:8 عصر توسط نگار نجفی نظرات () |